Pragnienie

Gdy Jezus razem z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. Ten słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: "Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną". Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: "Synu Dawida, ulituj się nade mną".

Jezus przystanął i rzekł: "Zawołajcie go". I przywołali niewidomego, mówiąc mu: "Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię". On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa. A Jezus przemówił do niego: "Co chcesz, abym ci uczynił?"

Powiedział Mu niewidomy: "Rabbuni, żebym przejrzał".

Jezus mu rzekł: "Idź, twoja wiara cię uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą". /Mk 10, 46-52/

.....

No i tak jak przewidywałem, nie pojawiam się tutaj zbyt często, a blog jest odwiedzany. Szału nie ma, ale od czasu do czasu parę wyświetleń się pojawia :)
Jest mi tym bardziej miło, że ktoś to czyta i da jakiś fajny komentarz na "fejsie". A chciałbym, że by i tutaj czytający wyrazili swoje opinie, nawet jako anonim, bo wtedy jest szansa na częstsze moje pojawianie się :P

Dzisiaj spróbuję trochę opisać ostatnie zdarzenia u mnie, a także kilka słów komentarza odnośnie wyżej wspomnianej Ewangelii, choć Ja dzisiaj słyszałem inną Ewangelię, mianowicie o Zacheuszu /Łk 19, 1-10/, który bardzo pragnął zobaczyć Jezusa. Ale tak się składa, że obydwa te teksty mówią o pragnieniu. I o tym kilka słów: bo czymże jest pragnienie? Jest to chęć wyrównania jakiegoś braku, ale nie tylko, czasem pragnienie jest nienasycone, i mimo że mamy coś pod dostatkiem, to wciąż pragniemy, chcemy jeszcze więcej... Wszystko dobrze kiedy pragniemy rzeczy dobrych, gorzej kiedy chcemy pragnąć niesprawiedliwego usprawiedliwienia (masło maślane:P).
Kiedy próbowałem sobie wyobrazić celnika Zacheusza pragnącego spotkania z Jezusem, zadałem sobie pytanie: czy Ja też tak pragnę GO widzieć? I choć odpowiedź była twierdząca, to zdałem sobie sprawę z trudności w dostrzeganiu GO we współczesnym świecie. Bo obecnie króluje inne pragnienie, całkowicie nienasycone... pragnienie wygód, zaspokojenia swych potrzeb, a nawet kiedy już tak żyjemy, to wciąż nam mało... A Jezus jak ten uparty osioł, mówi o służbie, o sensie życia w dawaniu, Zacheusz zrozumiał to w czwórnasób, a czy ja tak rozumuję? chyba nie aż tak... Oj dużo jeszcze przede mną pracy :)

Od ostatniego postu miałem okazję wspólnie z kilkoma dobrymi ludźmi poprowadzić rekolekcje ewangelizacyjne: "Kurs Nowe Życie - Filip" dla osób głównie związanych z KSM-em w Nowym Żmigrodzie oraz okolic Rzeszowa, było też kilka osób z oazy. I jedną rzeczą muszę się tutaj podzielić. Jeszcze nigdy tak nie odczuwałem prowadzenia Bożego, jak podczas przygotowania a później prowadzenia tych rekolekcji... Właściwie to nie ja przygotowywałem ten czas rekolekcji, po prostu jestem tego pewny. Szczególnie to widziałem na przykładzie ekipy jaką udało mi się zgromadzić. Część z nich widziała się po raz pierwszy w życiu, a zachowywaliśmy się, jakbyśmy znali się od lat. To było niesamowite doświadczenie dla mnie. I wciąż mi towarzyszy to uczucie, że w niedługim czasie coś ważnego się wydarzy. Czy tak w istocie będzie, czas pokaże. Jestem w każdym razie gotowy i otwarty na to wszystko co może się zdarzyć. Jest jeszcze jedna rzecz, która mnie szczególnie w tym czasie uderzyła. Kiedy człowiek otwiera się na Boga, wtedy jest łatwiej otwierać się na drugiego człowieka. Jakoś tworzy się pewność, że ten drugi człowiek jest w swych zachowaniach szczery, co pozwala i siebie otwierać na Niego. Dzięki temu tworzy się szczególna więź, której nie potrzeba bardzo bliskiej znajomości. Jezus prawdziwie łączy ! :) Wiedziałem o tym, ale co innego wiedzieć, a co innego tego doświadczać! I chyba dzięki też tym rekolekcjom, dzisiaj mogę krzyczeć do Jezusa: Synu Dawida, ulituj się nade mną.!!!